اسید استیک طبیعی

نام محصول:

اسید استیک

مترادف ها:

محلول WIJS، کلرید WIJS، کلرید WIJS، محلول ید WIJS، محلول ید WIJS، معرف WIJS، استیک اسید (محلول های بیش از 10٪)، استیک اسید (بدون محلول های 10٪)

CAS:

64-19-7

MF:

C2H4O2

مگاوات:

60.05

EINECS:

200-580-7

دسته بندی محصولات:

افزودنی فاز متحرک HPLC و LCMS؛ محلول‌های اسیدی سنتز شیمیایی؛ اسیدهای آلی؛ معرف‌های مصنوعی؛ کنسانتره‌های اسیدی؛ کنسانتره‌ها (مانند FIXANAL)؛ AA به ALHPLC؛ A؛ حروف الفبا؛ بافر HPLC؛ بافرهای HPLC؛ SolutionSHromatography؛HPLCSagents راه حل ها;تیتراسیون;حلول های حجمی;شیمی;64-19-7

فایل مول:

64-19-7.mol

نقطه ذوب 

16.2 درجه سانتیگراد (لیتر)

نقطه جوش 

117-118 درجه سانتیگراد (لیتر)

تراکم 

1.049 گرم در میلی لیتر در 25 درجه سانتی گراد (لیتر)

چگالی بخار 

2.07 (در مقابل هوا)

فشار بخار 

11.4 میلی متر جیوه (20 درجه سانتی گراد)

FEMA 

2006 | اسید استیک

ضریب شکست 

n20/D 1.371 (lit.)

Fp 

104 درجه فارنهایت

دمای ذخیره سازی 

زیر 30+ درجه سانتی گراد نگهداری شود.

حلالیت 

الکل: قابل امتزاج (روشن)

فرم 

راه حل

pka

4.74 (در 25 درجه سانتیگراد)

وزن مخصوص

1.0492 (20℃)

رنگ 

بی رنگ

بو

بوی قوی، تند و شبیه سرکه قابل تشخیص در 0.2 تا 1.0 ppm

PH

3.91 (محلول 1 میلی مولار)؛ 3.39 (محلول 10 میلی مولار); 2.88 (محلول 100 میلی مولار);

محدوده PH

2.4 (راه حل 1.0M)

آستانه بو

0.006ppm

نوع بو

اسیدی

حد انفجار

4-19.9٪ (V)

حلالیت در آب 

قابل اختلاط

λmax

λ: 260 نانومتر آمکس: 0.05
λ: 270 نانومتر آمکس: 0.02
λ: 300 نانومتر آمکس: 0.01
λ: 500 نانومتر آمکس: 0.01

مرک 

14,55

شماره جکفا

81

BRN 

506007

ثابت قانون هنری

133، 122، 6.88، و 1.27 در مقادیر pH به ترتیب 2.13، 3.52، 5.68 و 7.14 (25 درجه سانتیگراد، هاکوتا و همکاران، 1977)

محدودیت های نوردهی

TLV-TWA 10 ppm ~ 25 mg/m3) (ACGIH، OSHA، و MSHA). TLV-STEL 15 ppm (37.5 mg/m3) (ACGIH).

ثابت دی الکتریک

4.1 (2 ℃)

ثبات:

فرار

LogP

-0.170

مرجع پایگاه داده CAS

64-19-7 (مرجع پایگاه داده CAS)

مرجع شیمی NIST

اسید استیک (64-19-7)

سیستم ثبت مواد EPA

اسید استیک (64-19-7)

توضیحات

اسید استیک یک مایع یا کریستال بی رنگ با بوی ترش و شبیه سرکه است و یکی از ساده ترین اسیدهای کربوکسیلیک است و یک معرف شیمیایی پرکاربرد است. اسید استیک کاربرد گسترده ای به عنوان یک معرف آزمایشگاهی دارد، در تولید استات سلولز عمدتاً برای فیلم عکاسی و پلی وینیل استات برای چسب چوب، الیاف مصنوعی و مواد پارچه. اسید استیک همچنین به عنوان یک عامل رسوب زدایی و تنظیم کننده اسیدیته در صنایع غذایی کاربرد زیادی داشته است.

خواص شیمیایی

اسید استیک، CH3COOH، مایعی بی رنگ و فرار در دمای محیط است. ترکیب خالص، اسید استیک یخبندان، نام خود را مدیون ظاهر کریستالی یخ مانند آن در دمای 15.6 درجه سانتیگراد است. همانطور که به طور کلی ارائه می شود، اسید استیک یک محلول آبی 6 نیوتن (حدود 36٪) یا یک محلول 1 نیوتن (حدود 6٪) است. این رقت ها یا سایر رقت ها در افزودن مقادیر مناسب اسید استیک به غذاها استفاده می شود. اسید استیک اسید مشخصه سرکه است که غلظت آن از 3.5 تا 5.6٪ متغیر است. اسید استیک و استات در اکثر بافت های گیاهی و جانوری به مقدار کم اما قابل تشخیص وجود دارد. آنها واسطه های متابولیکی طبیعی هستند، توسط گونه های باکتریایی مانند استوباکتر تولید می شوند و می توانند به طور کامل از دی اکسید کربن توسط میکروارگانیسم هایی مانند Clostridium thermoaceticum سنتز شوند. موش به میزان 1 درصد وزن بدن خود در روز استات تشکیل می دهد.
به عنوان مایعی بی رنگ با بوی قوی، تند و مشخص سرکه، در طعم کره، پنیر، انگور و میوه مفید است. اسید استیک خالص بسیار کمی در غذاها استفاده می شود، اگرچه توسط FDA به عنوان یک ماده GRAS طبقه بندی می شود. در نتیجه، ممکن است در محصولاتی استفاده شود که تحت تعاریف و استانداردهای هویت نیستند. اسید استیک جزء اصلی سرکه و اسید پیرولگنیوس است. در سال 1986 بیش از 27 میلیون پوند به شکل سرکه به غذا اضافه شد که تقریباً به مقدار مساوی به عنوان اسید کننده و طعم دهنده استفاده شد. در واقع، اسید استیک (به عنوان سرکه) یکی از اولین طعم دهنده ها بود. از سرکه در تهیه سس سالاد و سس مایونز، ترشی ترش و شیرین و سس ها و سوپ های متعدد استفاده می شود. آنها همچنین در پخت گوشت و در کنسرو کردن برخی سبزیجات استفاده می شوند. در ساخت سس مایونز، افزودن مقداری اسید استیک (سرکه) به نمک یا شکر، مقاومت سالمونلا در برابر حرارت را کاهش می دهد. ترکیبات اتصال دهنده آب سوسیس ها اغلب شامل اسید استیک یا نمک سدیم آن است، در حالی که استات کلسیم برای حفظ بافت سبزیجات برش داده شده و کنسرو شده استفاده می شود.

خواص فیزیکی

اسید استیک یک اسید کربوکسیلیک ضعیف با بوی تند است که به صورت مایع در دمای اتاق وجود دارد. احتمالاً این اولین اسیدی بود که در مقادیر زیاد تولید شد. نام استیک از acetum گرفته شده است که کلمه لاتین "ترش" است و به این واقعیت مربوط می شود که اسید استیک مسئول طعم تلخ آب میوه های تخمیر شده است.

وقوع

گزارش شده در سرکه، ترنج، روغن نعناع ذرت، روغن پرتقال تلخ، پتی‌گرن لیمو، محصولات لبنی مختلف یافت می‌شود.

تاریخچه

سرکه محلول آبی رقیق اسید استیک است. استفاده از سرکه در تاریخ باستان به خوبی ثبت شده است و قدمت آن حداقل به 10000 سال پیش می رسد. مصریان از سرکه به عنوان آنتی بیوتیک استفاده می کردند و سرکه سیب درست می کردند. بابلی ها سرکه را از شراب برای استفاده در داروها و به عنوان نگهدارنده از 5000 سال قبل از میلاد تولید کردند. بقراط (حدود 460-377 قبل از میلاد) که به عنوان «پدر پزشکی» شناخته می‌شود، از سرکه به عنوان ضدعفونی‌کننده و در درمان بیماری‌های متعدد از جمله تب، یبوست، زخم‌ها و جنب استفاده می‌کرد. اکسیمل که یک داروی باستانی برای سرفه بود، از ترکیب عسل و سرکه تهیه می شد. داستانی که توسط نویسنده رومی پلینی بزرگ (حدود 23 تا 79 ق. م.) ضبط شده است، توضیح می‌دهد که چگونه کلئوپاترا، در تلاش برای اجرای گران‌ترین غذای تاریخ، مرواریدهای گوشواره را در شراب سرکه حل کرد و محلول را برای برنده شدن در یک شرط بندی نوشید.

استفاده می کند

اسید استیک یک ماده شیمیایی صنعتی مهم است. واکنش اسید استیک با ترکیبات حاوی هیدروکسیل به ویژه الکل ها منجر به تشکیل استرهای استات می شود. بیشترین کاربرد اسید استیک در تولید وینیل استات است. وینیل استات می تواند از طریق واکنش استیلن و اسید استیک تولید شود. همچنین از اتیلن و اسید استیک تولید می شود. وینیل استات به پلی وینیل استات (PVA) پلیمریزه می شود که در تولید الیاف، فیلم ها، چسب ها و رنگ های لاتکس استفاده می شود.
استات سلولز که در منسوجات و فیلم های عکاسی استفاده می شود، از واکنش سلولز با اسید استیک و انیدرید استیک در حضور اسید سولفوریک تولید می شود. استرهای دیگر اسید استیک مانند اتیل استات و پروپیل استات در کاربردهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند.
اسید استیک برای تولید پلی اتیلن ترفتالات پلاستیکی (PET) استفاده می شود. اسید استیک برای تولید داروها استفاده می شود.

استفاده می کند

اسید استیک در سرکه وجود دارد. در تقطیر مخرب چوب تولید می شود. کاربرد گسترده ای در صنایع شیمیایی پیدا می کند. در ساخت استات سلولز، ریون استات و ترکیبات مختلف استات و استیل استفاده می شود. به عنوان یک حلال برای صمغ ها، روغن ها و رزین ها؛ به عنوان نگهدارنده مواد غذایی در چاپ و رنگرزی؛ و در سنتز آلی

استفاده می کند

اسید استیک گلاسیال اسید استیک مایعی شفاف و بی رنگ است که وقتی با آب رقیق شود طعم اسیدی دارد. خلوص آن 99.5 درصد یا بیشتر است و در دمای 17 درجه سانتیگراد متبلور می شود. در سس های سالاد به شکل رقیق شده برای تامین اسید استیک مورد نیاز استفاده می شود. به عنوان یک ماده نگهدارنده، اسیدی و طعم دهنده استفاده می شود. به آن اسید استیک، یخبندان نیز می گویند.

استفاده می کند

اسید استیک به عنوان سرکه سفره، به عنوان نگهدارنده و به عنوان یک واسطه در صنایع شیمیایی استفاده می شود، به عنوان مثال. الیاف استات، استات ها، استونیتریل، داروها، عطرها، مواد نرم کننده، رنگ ها (نیل) و غیره. برگه اطلاعات محصول

استفاده می کند

ساخت انواع استات، ترکیبات استیل، استات سلولز، ابریشم مصنوعی استات، پلاستیک و لاستیک در دباغی. به عنوان ترش لباسشویی; چاپ چلوار و رنگرزی ابریشم; به عنوان اسیدولان و نگهدارنده در غذاها؛ حلال صمغ ها، رزین ها، روغن های فرار و بسیاری از مواد دیگر. به طور گسترده در سنتزهای آلی تجاری استفاده می شود. کمک دارویی (اسید کننده).

روش های تولید

کیمیاگران از تقطیر برای تغلیظ اسید استیک به خلوص بالا استفاده کردند. اسید استیک خالص به آن اسید استیک یخبندان می گویند زیرا کمی زیر دمای اتاق در دمای 16.7 درجه سانتی گراد (62 درجه فارنهایت) یخ می زند. وقتی بطری‌های اسید استیک خالص در آزمایشگاه‌های سرد منجمد می‌شد، کریستال‌های برفی بر روی بطری‌ها تشکیل می‌شد. بنابراین اصطلاح glacial با اسید استیک خالص همراه شد. اسید استیک و سرکه تا قرن نوزدهم به طور طبیعی تهیه می شد. در سال 1845، شیمیدان آلمانی هرمان کلبه (1818-1884) با موفقیت اسید استیک را از دی سولفید کربن (CS2) سنتز کرد. کار کولبه به ایجاد زمینه سنتز آلی کمک کرد و ایده حیات گرایی را از بین برد. ویتالیسم این اصل بود که نیروی حیاتی مرتبط با زندگی مسئول تمام مواد آلی است.
اسید استیک در بسیاری از آماده سازی های شیمیایی صنعتی استفاده می شود و تولید اسید استیک در مقیاس بزرگ از طریق چندین فرآیند انجام می شود. روش اصلی تهیه کربونیلاسیون ایز متانول. در این فرآیند، متانول با مونوکسید کربن واکنش می‌دهد و اسید استیک می‌دهد: CH3OH(l) +CO(g) → CH3COOH(aq). از آنجایی که واکنش به فشارهای بالا (200 اتمسفر) نیاز دارد، این روش تا دهه 1960 مورد استفاده قرار نگرفت، زمانی که توسعه کاتالیست‌های ویژه اجازه داد واکنش در فشارهای پایین‌تر ادامه یابد. یک روش کربنیلاسیون متانول که توسط مونسانتو ساخته شده است نام این شرکت را دارد. دومین روش رایج برای سنتز اسید استیک، اکسیداسیون کاتالیزوری استالدئید است: 2 CH3CHO(l) + O2(g) → 2 CH3COOH(aq). بوتان همچنین ممکن است بر اساس واکنش به اسید استیک اکسید شود: 2 C4H10(l) +5O2(g) → 4 CH3COOH(aq) + 2H2O(l). این واکنش منبع اصلی اسید استیک قبل از فرآیند مونسانتو بود. در دمای تقریباً 150 درجه سانتیگراد و فشار 50 اتمسفر انجام می شود.

تعریف

ChEBI: اسید استیک یک اسید مونوکربوکسیلیک ساده حاوی دو کربن است. نقش یک حلال پروتیک، تنظیم کننده اسیدیته غذا، نگهدارنده مواد غذایی ضد میکروبی و متابولیت دافنی مگنا دارد. این یک اسید مزدوج از یک استات است.

نام برند

ووسول (کارتر والاس).

مقادیر آستانه عطر

ویژگی های رایحه 1.0٪: تند ترش، سرکه سیب، کمی مالت با رنگ قهوه ای.

مقادیر آستانه طعم

ویژگی های طعم در 15 پی پی ام: ترش، تند اسیدی.

توضیحات کلی

محلول آبی بی رنگ. بوی سرکه می دهد. چگالی 8.8 پوند / گال. خورنده برای فلزات و بافت.

واکنش های هوا و آب

رقیق شدن با آب مقداری گرما آزاد می کند.

نمایه واکنش پذیری

اسید استیک، [محلول آبی] با بازهای شیمیایی واکنش گرمازا می دهد. در معرض اکسیداسیون (با حرارت دادن) توسط عوامل اکسید کننده قوی. انحلال در آب واکنش شیمیایی اسید استیک را تعدیل می کند، محلول 5 درصد اسید استیک سرکه معمولی است. اسید استیک با p-xylene و هوا مخلوط های انفجاری تشکیل می دهد (Shraer, B.I. 1970. Khim. Prom. 46(10):747-750.).

خطر

خورنده؛ قرار گرفتن در معرض مقادیر کم می تواند به شدت پوشش داخلی دستگاه گوارش را فرسایش دهد. ممکن است باعث استفراغ، اسهال، مدفوع و ادرار خونی شود. نارسایی قلبی عروقی و مرگ

خطر سلامتی

اسید استیک یخبندان یک مایع بسیار خورنده است. تماس با چشم می تواند باعث تحریک خفیف تا متوسط ​​در انسان شود. تماس با پوست ممکن است باعث سوختگی شود. مصرف این اسید ممکن است باعث خوردگی دهان و دستگاه گوارش شود. اثرات سمی حاد عبارتند از استفراغ، اسهال، زخم، یا خونریزی از روده و کلاپس گردش خون. مرگ ممکن است در اثر دوز بالا (30-20 میلی لیتر) رخ دهد و اثرات سمی در انسان ممکن است از مصرف 0.1-0.2 میلی لیتر احساس شود. مقدار LD50 خوراکی در موش 3530 میلی گرم بر کیلوگرم است (اسمیت 1956).
اسید استیک یخبندان از طریق استنشاق و تماس با پوست برای انسان و حیوانات سمی است. در افراد غیرانسانی، قرار گرفتن در معرض ppm 1000 برای چند دقیقه ممکن است باعث تحریک چشم و دستگاه تنفسی شود. خرگوش ها در اثر قرار گرفتن 4 ساعته در معرض غلظت 16000 ppm در هوا مردند.

قابلیت اشتعال و انفجار

اسید استیک یک ماده قابل احتراق است (امتیاز NFPA = 2). گرمایش می تواند بخارهایی را آزاد کند که می توانند مشتعل شوند. بخارات یا گازها ممکن است فواصل قابل توجهی را تا منبع احتراق طی کنند و به عقب برگردند. بخار اسید استیک با هوا در غلظت های 4 تا 16 درصد (حجمی) مخلوط های انفجاری تشکیل می دهد. برای آتش سوزی با اسید استیک باید از خاموش کننده های دی اکسید کربن یا شیمیایی خشک استفاده کرد.

مصارف کشاورزی

علف کش، قارچ کش، میکروبی کش؛ متابولیت، دامپزشکی: علف‌کشی است که برای کنترل علف‌ها، گیاهان چوبی و علف‌های هرز پهن برگ در سطوح سخت و در مناطقی که محصولات به طور معمول رشد نمی‌کنند، استفاده می‌شود. به عنوان داروی دامپزشکی

کاربردهای دارویی

محلول های اسید استیک یخ زده و رقیق شده به طور گسترده به عنوان عوامل اسیدی در انواع فرمولاسیون های دارویی و آماده سازی های غذایی استفاده می شود. اسید استیک در محصولات دارویی به عنوان یک سیستم بافر هنگامی که با نمک استات مانند استات سدیم ترکیب می شود استفاده می شود. همچنین ادعا می شود که اسید استیک دارای برخی خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی است.

نام تجاری

ACETUM®; ACI-JEL®; ECOCLEAR®; SPRAY NATURAL WED® No. One; VOSOL®

نمایه ایمنی

سم انسانی از مسیری نامشخص از راه های مختلف نسبتاً سمی است. محرک شدید چشم و پوست می تواند باعث سوختگی، اشک ریزش و ورم ملتحمه شود. اثرات سیستمیک انسان از طریق بلع: تغییرات در مری، زخم، یا خونریزی از روده کوچک و بزرگ. اثرات تحریک کننده سیستمیک انسان و تحریک کننده غشای مخاطی. اثرات تولید مثلی تجربی داده های جهش گزارش شده است. یک آلاینده معمولی هوا یک مایع قابل اشتعال خطر آتش سوزی و انفجار هنگام قرار گرفتن در معرض حرارت یا شعله؛ می تواند به شدت با مواد اکسید کننده واکنش نشان دهد. برای مبارزه با آتش، از CO2، مواد شیمیایی خشک، کف الکلی، فوم و مه استفاده کنید. هنگامی که حرارت داده می شود تا تجزیه شود، بخارهای تحریک کننده منتشر می کند. واکنش بالقوه انفجاری با ۵آزیدوتترازول، پنتافلوراید برم، تری اکسید کروم، پراکسید هیدروژن، پرمنگنات پتاسیم، پراکسید سدیم و تری کلرید فسفر. واکنش های بالقوه خشونت آمیز با استالدهید و انیدرید استیک. در تماس با ترت بوتوکسید پتاسیم مشتعل می شود. ناسازگار با اسید کرومیک، اسید نیتریک، 2-آمینو اتانول، NH4NO3، ClF3، اسید کلروسولفونیک، (O3 + دی آلیل متیل کاربینول)، اتپلندیامین، اتیلن ایمین، (HNO3 + استون)، اولئوم، HClO4، پرمنگنات ها، OHN3، OH

ایمنی

اسید استیک به طور گسترده در کاربردهای دارویی در درجه اول برای تنظیم pH فرمولاسیون استفاده می شود و بنابراین به طور کلی به عنوان نسبتا غیر سمی و غیر تحریک کننده در نظر گرفته می شود. با این حال، اسید استیک یخبندان یا محلول های حاوی بیش از 50 درصد وزنی اسید استیک در آب یا حلال های آلی، خورنده در نظر گرفته می شوند و می توانند به پوست، چشم ها، بینی و دهان آسیب برسانند. اگر اسید استیک یخبندان بلعیده شود، باعث تحریک شدید معده می شود که مشابه اسید هیدروکلریک است.
محلول های اسید استیک رقیق حاوی حداکثر 10 درصد وزنی اسید استیک به صورت موضعی به دنبال نیش چتر دریایی استفاده می شود. محلول های اسید استیک رقیق حاوی حداکثر 5 درصد وزنی بر وزن اسید استیک نیز به صورت موضعی برای درمان زخم ها و سوختگی های آلوده به سودوموناس آئروژینوزا استفاده می شود.
کمترین دوز کشنده خوراکی اسید استیک گلاسیال در انسان 1470 میلی گرم بر کیلوگرم گزارش شده است. کمترین غلظت کشنده در هنگام استنشاق در انسان 816 ppm گزارش شده است. با این حال، تخمین زده می شود که انسان ها تقریباً 1 گرم در روز اسید استیک را از رژیم غذایی مصرف می کنند.
LD50 (ماوس، IV): 0.525 گرم بر کیلوگرم
LD50 (خرگوش، پوست): 1.06 گرم بر کیلوگرم
LD50 (موش، خوراکی): 3.31 گرم بر کیلوگرم

سنتز

از تقطیر مخرب چوب از استیلن و آب و از استالدئید توسط اکسیداسیون بعدی با هوا. اسید استیک خالص به صورت تجاری با تعدادی از فرآیندهای مختلف تولید می شود. به عنوان محلول های رقیق، از الکل توسط "فرایند سرکه سریع" به دست می آید. مقادیر کمتری از لیکورهای اسید پیرولیگنی به دست آمده در تقطیر مخرب چوب سخت به دست می آید. این ماده به صورت مصنوعی در بازده بالا با اکسیداسیون استالدهید و بوتان و به عنوان محصول واکنش متانول و مونوکسید کربن تولید می شود.
سرکه ها از سیب، انگور (یا شراب)، ساکارز، گلوکز یا مالت توسط تخمیرهای الکلی و استاتیک متوالی تولید می شوند. در ایالات متحده، استفاده از اصطلاح "سرکه"، بدون صفت های واجد شرایط، فقط به سرکه سیب دلالت دارد. اگرچه محلول 4 تا 8 درصد اسید استیک خالص همان ویژگی های طعمی سرکه سیب را دارد، اما نمی تواند به عنوان سرکه واجد شرایط باشد، زیرا فاقد سایر اجزای قابل تشخیص مشخصه سرکه سیب است. در بریتانیای کبیر سرکه مالت مشخص شده است. در قاره اروپا، سرکه شراب رایج ترین نوع است

احتمال قرارگیری در معرض بیماری

اسید استیک به طور گسترده ای به عنوان ماده اولیه شیمیایی برای تولید پلاستیک های وینیل، استیک انیدرید، استون، استانیلید، استیل کلرید، اتیل الکل، کتن، متیل اتیل کتون، استرهای استات و استات های سلولز استفاده می شود. همچنین به تنهایی در صنایع رنگ، لاستیک، داروسازی، نگهداری مواد غذایی، نساجی و صنایع خشکشویی استفاده می شود. از آن نیز استفاده می شود. در ساخت پاریس سبز، سرب سفید، شستشوی رنگ، مواد شیمیایی عکاسی، لکه‌برها، حشره‌کش‌ها و پلاستیک‌ها.

سرطان زایی

اسید استیک یک پروموتور تومور بسیار ضعیف در مدل پوست موش چند مرحله‌ای برای سرطان‌زایی شیمیایی است، اما زمانی که در مرحله پیشرفت مدل استفاده شود، در افزایش رشد سرطان بسیار موثر است. موش های ماده SENCAR با استفاده موضعی از 7،12-دی متیل بنزانتراسن شروع شدند و 2 هفته بعد با 12-O-tetradecanoylphorbol-13-acetate، دو بار در هفته به مدت 16 هفته ارتقا یافتند. درمان موضعی با اسید استیک 4 هفته بعد (40 میلی گرم اسید استیک گلاسیال در 200 میلی لیتر استون، دو بار در هفته) شروع شد و به مدت 30 هفته ادامه یافت. قبل از درمان با اسید استیک، هر گروه از موش ها تقریباً به همان تعداد پاپیلوم در محل مواجهه داشتند. پس از 30 هفته درمان، موش های تحت درمان با اسید استیک 55 درصد بیشتر از موش های تحت درمان با وسیله نقلیه تبدیل پاپیلوم های پوست به کارسینوم داشتند. سمیت سلولی انتخابی به سلول های خاص در پاپیلوما و افزایش جبرانی در تکثیر سلولی محتمل ترین مکانیسم در نظر گرفته شد.

منبع

موجود در پساب فاضلاب خانگی در غلظت های بین 2.5 تا 36 میلی گرم در لیتر (به نقل از Verschueren، 1983). یک نمونه کود مایع خوکی جمع آوری شده از یک حوضه ذخیره زباله حاوی اسید استیک با غلظت 639.9 میلی گرم در لیتر بود (Zahn و همکاران، 1997). اسید استیک به عنوان یک ماده تشکیل دهنده در انواع ضایعات آلی کمپوست شده شناسایی شد. غلظت های قابل تشخیص در 18 کمپوست از 21 کمپوست استخراج شده با آب گزارش شد. غلظت ها از 0.14 mmol/kg در تراشه چوب + کود دامی مرغی تا 18.97 mmol/kg در کود لبنی تازه متغیر بود. میانگین کلی غلظت 4.45 میلی مول بر کیلوگرم بود (بازیراماکنگا و سیمارد، 1998).
اسید استیک زمانی تشکیل شد که استالدئید در حضور اکسیژن تحت تابش مداوم (λ>2200?) در دمای اتاق قرار گرفت (جانستون و هیکلن، 1964).
اسید استیک به طور طبیعی در بسیاری از گونه‌های گیاهی از جمله گل‌های مریل (Telosma cordata) وجود دارد که در آن‌ها در غلظت 2610 ppm شناسایی شد (Furukawa et al., 1993). علاوه بر این، اسید استیک در دانه های کاکائو (1520 تا 7100 پی پی ام)، کرفس، چوب سیاه، آب زغال اخته (0.7 پی پی ام)، آناناس، ریشه شیرین بیان (2 پی پی ام)، انگور (1500 تا 2000 پی پی ام)، پیاز پیاز، جو دوسر، جو دوسر، جو دوسر، جو دوسر، جو دوسر، جو دوسر، جو دوسر، جو دوسر، جو دوسر، کاکائو شناسایی شد. دانه کتان (3105 تا 3853 پی پی ام)، آمبرت و تاک های شکلاتی (دوک، 1992).
به عنوان یک محصول تخریب اکسیداتیو در فضای بالای یک روغن موتور استفاده شده (10 تا 30 وات) پس از 4080 مایل شناسایی شد (Levermore et al., 2001).

سرنوشت زیست محیطی

بیولوژیکی. در نزدیکی ویلمینگتون، NC، ضایعات آلی حاوی اسید استیک (به نمایندگی از 52.6٪ از کل کربن آلی محلول) به یک آبخوان حاوی آب شور تا عمق تقریباً 1000 فوت زیر سطح زمین تزریق شد. تولید اجزای گازی (هیدروژن، نیتروژن، سولفید هیدروژن، دی اکسید کربن و متان) نشان می‌دهد که اسید استیک و احتمالاً سایر مواد زائد به‌صورت بی‌هوازی توسط میکروارگانیسم‌ها تجزیه می‌شوند (Leenheer et al., 1976).
گیاه. بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده در طول یک دوره بخور 2 ساعته، مقادیر EC50 برای یونجه، سویا، گندم، تنباکو و ذرت به ترتیب 7.8، 20.1، 23.3، 41.2 و 50.1 میلی‌گرم بر متر مکعب بود (Thompson et al., 1979).
فتولیتیک. نیمه عمر فوتواکسیداسیون 7/26 روز بر اساس ثابت سرعت تعیین شده تجربی 6×10-13 سانتی متر مکعب بر مولکول بر ثانیه در دمای 25 درجه سانتی گراد برای واکنش فاز بخار اسید استیک با رادیکال های OH در هوا بود (اتکینسون، 1985). در یک محلول آبی، ثابت سرعت برای واکنش اسید استیک با رادیکال‌های OH برابر با 2.70×10-17 سانتی‌متر مکعب بر مولکول بر ثانیه تعیین شد (Dagaut et al., 1988).
شیمیایی/فیزیکی. ازونولیز اسید استیک در آب مقطر در دمای 25 درجه سانتیگراد باعث تولید اسید گلیوکسیلیک شد که قبل از انجام اکسیداسیون اضافی و تولید دی اکسید کربن، به آسانی به اسید اگزالیک اکسید می شود. اوزونولیز همراه با تابش اشعه ماوراء بنفش حذف اسید استیک را افزایش داد (Kuo et al., 1977).

ذخیره سازی

اسید استیک باید فقط در مناطق عاری از منابع اشتعال استفاده شود و مقادیر بیشتر از 1 لیتر باید در ظروف فلزی محکم بسته شده در مناطقی جدا از اکسید کننده ها نگهداری شود.

حمل و نقل

UN2789 محلول اسید استیک، یخبندان یا اسید استیک، با 80/0 درصد اسید، بر حسب جرم، کلاس خطر: 8; برچسب ها: 8-مواد خورنده 3-مایع قابل اشتعال. محلول اسید استیک UN2790، نه 50% اما نه 0.80% اسید، بر حسب جرم، کلاس خطر: 8; برچسب ها: 8-مواد خورنده; محلول اسید استیک، با 0.10% و .50%، بر حسب جرم، کلاس خطر: 8; برچسب ها: 8-مواد خورنده

روشهای تصفیه

ناخالصی های معمولی ردپایی از استالدئید و سایر مواد قابل اکسید شدن و آب هستند. (اسید استیک یخبندان بسیار مرطوب است. وجود 0.1 درصد آب، متر آن را 0.2 درجه کاهش می دهد.) با افزودن مقداری استیک انیدرید برای واکنش با آب موجود، آن را خالص کنید، آن را به مدت 1 ساعت حرارت دهید تا در حضور 2 گرم CrO3 در 100 میلی لیتر و سپس به صورت جزئی تقطیر کنید. 1924، Orton & Bradfield J Chem Soc 983 1927]. به جای CrO3، از 2-5٪ (وزنی/وزنی) KMnO4 استفاده کنید و به مدت 2-6 ساعت در زیر رفلاکس بجوشانید. آثار آب با رفلاکس کردن با تترا استیل دیبورات (تهیه شده با گرم کردن 1 قسمت اسید بوریک با 5 قسمت (وزنی) انیدرید استیک در دمای 60 درجه، سرد شدن و فیلتر کردن، و به دنبال آن تقطیر [Eichelberger & La Mer J Am Chem Soc 55 3633 Refluxing 193] حذف شده است. 0.2 گرم از 2-نفتالین سولفونیک اسید نیز به عنوان کاتالیزور استفاده شده است [Orton & Bradfield J Chem Soc 983 1927] سایر عوامل خشک کننده شامل CuSO4 بی آب و تری استات کروم است: P2O5 مقداری اسید استیک را با حذف آزئوتیل به انیدرید (Azeoben) تبدیل می کند بوتیل استات [Birdwhistell & Griswold J Am Soc 77 873 1955] استفاده شده است.

ارزیابی سمیت

اسید استیک در سراسر طبیعت به عنوان متابولیت طبیعی گیاهان و حیوانات وجود دارد. اسید استیک همچنین ممکن است در انواع پساب‌های زائد، در گازهای گلخانه‌ای ناشی از فرآیندهای احتراق و در اگزوز موتورهای بنزینی و دیزلی به محیط زیست آزاد شود. اگر در هوا آزاد شود، فشار بخار 15.7 میلی‌متر جیوه در دمای 25 درجه سانتی‌گراد نشان می‌دهد که اسید استیک باید صرفاً به صورت بخار در جو محیط وجود داشته باشد. اسید استیک فاز بخار در اتمسفر در اثر واکنش با رادیکال های هیدروکسیل تولید شده به روش فتوشیمیایی تجزیه می شود. نیمه عمر این واکنش در هوا 22 روز تخمین زده می شود. حذف فیزیکی اسید استیک فاز بخار از جو از طریق فرآیندهای رسوب مرطوب بر اساس اختلاط پذیری این ترکیب در آب انجام می شود. به شکل استات، اسید استیک نیز در ذرات اتمسفر شناسایی شده است. اگر اسید استیک به خاک رها شود، انتظار می رود که بر اساس مقادیر Koc اندازه گیری شده، با استفاده از رسوبات دریایی نزدیک به ساحل، از 6.5 تا 228، تحرک بسیار بالا تا متوسط ​​داشته باشد. هیچ جذب قابل تشخیصی برای اسید استیک با استفاده از دو نمونه خاک مختلف و یک رسوب دریاچه اندازه گیری نشد. انتظار نمی رود که تبخیر از سطوح مرطوب خاک یک فرآیند سرنوشت ساز مهم بر اساس ثابت قانون هنری اندازه گیری شده 1×10-9 atmm3 mol-1 باشد. بر اساس فشار بخار این ترکیب، تبخیر از سطوح خشک خاک ممکن است رخ دهد. انتظار می رود تخریب زیستی هم در خاک و هم در آب سریع باشد. تعداد زیادی از مطالعات غربالگری بیولوژیکی مشخص کرده اند که اسید استیک به راحتی در هر دو شرایط هوازی و بی هوازی تجزیه می شود. بر اساس ثابت قانون هنری اندازه گیری شده، انتظار نمی رود که تبخیر شدن از سطوح آب یک فرآیند سرنوشت ساز مهم باشد. برآورد کلنی باکتریایی (BCF) کمتر از 1 نشان می دهد که پتانسیل برای تمرکز زیستی در موجودات آبزی کم است.

ناسازگاری ها

اسید استیک با مواد قلیایی واکنش می دهد.

سطح غربالگری سموم

سطح غربالگری آستانه اولیه (ITSL) برای اسید استیک 1200 میکروگرم بر متر مکعب است (زمان میانگین 1 ساعت).

دفع زباله

مواد را با یک حلال قابل احتراق حل کرده یا مخلوط کنید و در یک کوره زباله سوز شیمیایی مجهز به پس سوز و اسکرابر بسوزانید. تمام مقررات فدرال، ایالتی و محلی محیط زیست باید رعایت شود

وضعیت نظارتی

GRAS فهرست شده است. به عنوان یک افزودنی غذایی در اروپا پذیرفته شده است. موجود در پایگاه داده مواد غیر فعال FDA (تزریقات، داروهای بینی، چشمی و خوراکی). شامل آماده سازی تزریقی و غیر تزریقی دارای مجوز در بریتانیا

مواد اولیه

اتانول --> متانول --> نیتروژن --> یدومتان --> اکسیژن --> کربن فعال --> مونوکسید کربن --> دی کرومات پتاسیم --> اسید بوتیریک --> اتر نفت --> گل شور روغن --> استیلن --> استالدئید --> جیوه --> n - بوتان --> کبالت استات-->(2S)-1-(3-استیل تیو-2-متیل-1-اکسوپروپیل)-L-پرولین-->5-(استامیدو)-N,N'-bis(2,3-دی هیدروکسی پروپیل)-2,4,6-تری ید-1,3-بنزندی کربوکسامید-اسید-II-استات (میکروکس آمید)

محصولات آماده سازی

امولسیون روغن هیدروکسی سیلیکون--> تثبیت کننده رنگ G--> 1H-INDAZOL-7-AMINE-->5-Nitrothiopene-2-carboxylic acid-->4-BROMOPHENYLOREA-->3-Amino-4-bromopyrazole->3-Hydrothiopene-2-Carboxylic اسید--> 2،3- دی متیل پیریدین- N-اکسید--> N-(6-CHLORO-3-NITROPYRIDIN-2-YL) ACETAMIDE--> اتیل تری فنیل فسفونیوم استات-> 2-استیلامینو-5-BROMO-6-METHYLPYNO-ISOUINE-> N-OxIde-->2-Amino-5-bromo-4-methylpyridine-->Ethylenediamine DIACETATE->Zirconium acetate->Chromic acetate->γ-L-glutamyl-1-naphthylamide->6-NITROPIPERONAL-> سدیم-->DL-گلیسرآلدهید-->متیل-(3-فنیل-پروپیل)-آمین-->6-نیترویندازول-->3,3-بیس(3-متیل-4-هیدروکسی فنیل)ایندولین-2-on->2-بروموکسی-آللو ان MONOHYDRATE-->4-CHLORO-3-METHYL-1H-PYRAZOLE-->7-Nitroindazole->5-BROMO-2-HYDROXY-3-METHOXYBENZALDEHYDE-->3،5-Dibromosalicylic acid-->Dibromosalicylic acid-->Dibromosalicylic acid-->1,4,4,4,4,4,4,4,4, 4,4,3, 2, 2, 2, 2, 2,00 انیدرید-->α-بروموسیننامالدئید-->4-(دی متیلامینو) فنیل تیوسیانات-->10-نیتروآنترون-->اتیل تری کلرواستات->1،3-دیتیان-->سلولز دی استات پلاستیفایر-H->-ENY-L- اسید-->(1R,2R)-(+)-1,2-دیامینو سیکلوهگزان ال تارتارات-->بنزوپیناکول-->4-بروموکاتکل