دی استیل طبیعی

کدهای خطر

F ، Xn

بیانیه های خطر

11-20 / 22-38-41-36 / 38-20 / 21 / 22-37 / 38

بیانیه های ایمنی

9-16-26-37 / 39-36 / 37 / 39-39

RIDADR

UN 2346 3 / PG 2

WGK آلمان

2

RTECS

EK2625000

F

13

دمای خود اشتعال

365 درجه سانتی گراد

TSCA

آره

HazardClass

3

گروه بسته بندی

دوم

کد HS

29141990

داده های مواد خطرناک

431-03-8 (داده های مواد خطرناک)

مسمومیت

LD50 به صورت خوراکی در موش صحرایی: 1580 میلی گرم در کیلوگرم (جنر)

تحلیل محتوا

محتوای دیاستیل با توجه به روش 1 (روش هیدروکسیل آمین) روشهای تجزیه و تحلیل آلدهید و کتون (OT-7) تجزیه و تحلیل می شود. وزن نمونه 500 میلی گرم است. فاکتور معادل (e) در محاسبه 52/21 است. مناسب است که با استفاده از ستون غیر قطبی در GT-10-4 تجزیه و تحلیل شود.

خواص شیمیایی

مایع سبز زرد تا زرد ، رایحه ای خامه ای پس از رقت فله (1 میلی گرم در کیلوگرم) ، فشار بخار بالا ، تبخیر سریع در دمای اتاق ، نقطه ذوب -3～-4â «نقطه جوش 87～88â« نقطه اشتعال 13â „. محلول در اتانول ، اتر ، بیشتر روغن غیر فرار و پروپیلن گلیکول ، محلول در گلیسیرین و آب ، محلول در روغن معدنی. محصولات طبیعی در روغن لورل ، روغن آجاوا ، روغن ریشه گلپر ، تمشک ، توت فرنگی ، خامه ، شراب و غیره وجود دارد زیرا فرار است ، فقط در آب مقطر اولیه و مقطر وجود دارد.

استفاده

این استاندارد برای لحظه ای از استاندارد ادویه های خوراکی 2775 GB € 1996 برخوردار است. این ماده عمدتا برای تهیه اسانس غذایی مانند خامه ، تخمیر پنیر و جوهر تایپ شده قهوه ، که در شیر ، کره ، مارگارین ، پنیر ، شیرینی و سایر طعم دهنده ها مانند توت ، کارامل ، شکلات ، قهوه ، گیلاس ، دانه وانیل ، عسل ، کاکائو ، میوه ، شراب ، عطر ، روم ، آجیل ، بادام ، زنجبیل و غیره. این ماده همچنین می تواند در ماده معطر میوه های تازه برای آرایش یا اسانس نوع جدید به میزان کمی مورد استفاده قرار گیرد و به عنوان ماده سخت کننده ژلاتین و ماده چسبنده عکاسی استفاده شود.

تولید

در طبیعت ، Diacetyl به طور گسترده ای در بسیاری از روغنهای اساسی گیاه مانند روغن زنبق ، روغن گلپر ، روغن لورن و غیره وجود دارد. این ماده اصلی ترین ماده معطر کره و سایر محصولات طبیعی است.
در صنعت ، متیل اتیل کتون برای تولید دیاستیل مونوکسیم با اسید نیتریت تحت تیمار قرار گرفت. سپس دی استیل مونوکسیم توسط اسید سولفوریک تجزیه شده و بوتاندیون تولید می کند.
دیاستیل را می توان با استفاده از روش یونیزاسیون شیمیایی از محتوای بالای روغن ضروری بدست آورد. دو قسمت اسید فسفریک به یک قسمت روغن اساسی اضافه شد
ترکیب اضافی کریستالی CH3CO-COCH3 تولید می کنند. بوتاندیون پس از افزودن آب آزاد شد. افزودن بیش از حد اسید فسفریک منجر به تولید محصول اضافی مایع می شود.
دیاستیل را می توان با تخمیر ویژه گلوکز بدست آورد.
دیاستیل را می توان با استفاده از متیل اتیل کتون به عنوان ماده اولیه سنتز کرد.
دیاستیل توسط نیتریت سدیم در حضور اسید کلریدریک اکسید شد ،
سپس فرآیند استحصال پس از هیدرولیز در حضور اسید سولفوریک برای تولید بوتاندیون انجام می شود.

دسته بندی

مایع آتشگیرنده، مایع محترقه

سمیت حاد

موش خوراکی LD50: 1580mg / kg ، موش خوراکی: 250 mg / kg

داده های محرک

پوست خرگوش 500 میلی گرم در 24 ساعت وسط

اشتعال پذیری و خصوصیات خطرناک

در صورت آتش سوزی ، دمای بالا و اکسیدان قابل اشتعال است ، احتراق دود تحریک کننده ایجاد می کند.

ذخیره سازی

انبار تهویه و خشک با دمای پایین. از اکسیدان ، اسید جدا شده است.

خواص شیمیایی

مایع با بوی کره مانند

خواص شیمیایی

2،3-بوتاندیون سازنده بسیاری از رایحه های میوه و مواد غذایی است و به عنوان یک ترکیب کره شناخته شده است. روشهای زیادی برای ساخت آن شناخته شده است ، به عنوان مثال ، از دست دادن آب از 2،3-بوتاندیول با کاتالیزور مس کرومیت. تولید بیوتکنولوژی در مقیاس صنعتی معرفی می شود. این ماده عمدتا در رایحه های کره و نت های بو داده استفاده می شود. مقادیر زیادی برای طعم دادن به مارگارین استفاده می شود. مقدار کمی در عطرها استفاده می شود.

خواص شیمیایی

دیاستیل دارای بوی کره بسیار قوی در محلول بسیار رقیق است.

رخداد

گزارش شده در روغن های: کاج فنلاندی ، گلپر و اسطوخودوس. در گلهای Polyalthia canangioides Boerl. var angustifolia و Fagroea racemosa Jack. گزارش شده است که گیاهان زیر حاوی دیاستیل هستند: Monodora grandiflora Benth. ، Magnolia tripetale L. ، Ximenia aegyptiaca L. ، Petasites fragrans Presl. ، انواع گل نرگس و لاله ها. این ماده در انواع خاصی از شراب ، رایحه های طبیعی تمشک و توت فرنگی و روغن های اسطوخودوس ، لاوندین ، ​​گیاه شمعدانی Réunion ، جاوا سیترونلا و Cistus ladaniferus L. شناسایی شده است. همچنین گزارش شده است که در لیگون ، گواوا ، تمشک یافت می شود ، توت فرنگی ، کلم ، نخود فرنگی ، گوجه فرنگی ، سرکه ، انواع پنیرها ، ماست ، شیر ، کره ، مرغ ، گوشت گاو ، گوشت گوسفندی ، گوشت خوک ، کنیاک ، آبجو ، شراب ، ویسکی ، چای و قهوه.

استفاده می کند

2،3-بوتاندیون یک ماده طعم دهنده است که مایع سبز زرد تا زرد مایل به زرد است و بوی تندی دارد. این ماده همچنین به عنوان 2،3-butanedione شناخته می شود و از متیل اتیل کتون ساخته می شود. در آب ، گلیسیرین ، الکل و اتر قابل اختلاط است و در محلول آب بسیار رقیق بو و عطر و طعم کره ای معمولی دارد.

استفاده می کند

غیرفعال کننده آمینوپپتیداز-N.1 سیکلوکلونداسیون با آمین ها برای تشکیل سیستم های حلقوی تریازین 2 و پتریدین استفاده شده است. 3 همچنین به عنوان پیش ماده ion Î -دیون استفاده می شود. 4

استفاده می کند

حامل رایحه کره ، سرکه ، قهوه و سایر غذاها.

تعریف

ChEBI: یک آلفای دیکتون است که بوتان در موقعیتهای 2 و 3 جایگزین گروههای اکسو می شود. این یک متابولیت است که در طی تخمیر مالاکا تولید می شود.

آماده سازی

از متیل اتیل کتون با تبدیل به ترکیب ایزونیتروسو و سپس با هیدرولیز با HCl به دی استیل تجزیه می شود. با تخمیر گلوکز از طریق متیل استیل کاربینول.

مقادیر آستانه عطر

تشخیص: 0.3 تا 15 ppb: تشخیص: 5 ppb

مقادیر آستانه طعم

مشخصات طعم در ppm 50: شیرین ، کره ای ، خامه ای و شیری.

توضیحات کلی

یک مایع بی رنگ و شفاف با بوی قوی مانند کلر. نقطه اشتعال 80 درجه فارنهایت کمتر از آب متراکم است. بخارات سنگین تر از هوا.

واکنش های هوا و آب

به شدت قابل اشتعال. محلول در آب.

مشخصات واکنش

2،3-Butanedione یک مایعات قابل اشتعال است ، b.p. 88 درجه سانتیگراد ، متوسط ​​سمی. هنگام گرم شدن تا تجزیه 2،3-Butanedione دود و گازهای ساطع کننده ساطع می کند [Sax، 9th ed.، 1996، p. 544]

خطر سلامت

استنشاق یا تماس با مواد ممکن است باعث تحریک یا سوختگی پوست و چشم شود. آتش ممکن است گازهای تحریک کننده ، خورنده و / یا سمی تولید کند. بخار آن باعث سرگیجه و خفگی می شود. رواناب ناشی از کنترل آتش ممکن است باعث آلودگی شود.

خطر آتش سوزی

بسیار قابل اشتعال: به راحتی توسط گرما ، جرقه یا شعله های آتش قابل اشتعال خواهد بود. بخار می تواند ترکیبات انفجاری با هوا ایجاد کند. بخارات ممکن است به منبع اشتعال و برگشت دوباره بروند. بیشتر بخارات از هوا سنگین ترند. آنها در امتداد زمین پخش می شوند و در مناطق کم و محدود (فاضلاب ، زیرزمین ، مخازن) جمع می شوند. خطر انفجار بخار در داخل خانه، خارج از منزل و یا در فاضلاب. رواناب به فاضلاب ممکن است خطر آتش سوزی یا انفجار ایجاد کند. ظروف ممکن است هنگام گرم شدن منفجر شوند. بسیاری از مایعات سبک تر از آب هستند.

مشخصات ایمنی

مسمومیتی از طریق بلع و مسیرهای داخل صفاقی. محرک پوست. خطر استنشاق انسان در ساخت ذرت بو داده. داده های جهش انسانی گزارش شده است. مایع آتشگیرنده، مایع محترقه. خطر خطرناک آتش سوزی هنگام قرار گرفتن در معرض گرما یا شعله. برای مقابله با آتش ، از کف الکل ، CO2 ، مواد شیمیایی خشک استفاده کنید. هنگامی که گرم می شود تا تجزیه شود ، دود و گازهای ساطع کننده ای منتشر می کند. همچنین به KETONES مراجعه کنید.

سم شناسی

دیاستیل یک مایع متحرک به شدت مایل به زرد یا زرد مایل به سبز است. این بوی بسیار قوی و پخش کننده ، تندی ، کره ای دارد و معمولاً در ترکیبات طعم دهنده ، از جمله کره ، شیر ، خامه و پنیر استفاده می شود. در آزمایش Ames که تحت شرایط مختلف با سویه های سالمونلا تیفی موریوم انجام شد ، دیاستیل جهش زا بود. به عنوان مثال ، دیاستیل در غیاب فعال سازی متابولیکی S9 در دوزهای حداکثر 40 میلی مولار بر صفحه ، توسط TA100 جهش زا بود. این در یک روش اصلاح شده Ames در سویه های سالمونلا تیفی موریوم TA100 با و بدون فعال سازی S9 جهش زایی بود. LD50 حاد خوراکی دی استیل در خوکچه هندی 990 میلی گرم در کیلوگرم محاسبه شد. LD50 حاد خوراکی دی استیل در موشهای صحرایی نر 3400 میلی گرم بر کیلوگرم و در موشهای ماده LD50 3000 میلی گرم بر کیلوگرم محاسبه شد. هنگامی که موشهای صحرایی نر و ماده از طریق گاواژ دوز روزانه 1 ، 30 ، 90 یا 540 میلی گرم در کیلوگرم در روز دیاستیل در آب به مدت 90 روز تجویز می شدند ، دوز بالا باعث کم خونی ، کاهش وزن ، افزایش مصرف آب ، افزایش تعداد لکوسیت ها و افزایش وزن نسبی کبد ، کلیه ها و غدد فوق کلیوی و هیپوفیز. اطلاعات مربوط به تراتوژنیک و سرطان زایی در دسترس نیست. اگرچه FDA دیاستیل GRAS را به عنوان یک ماده طعم دهنده تأیید کرده است ، اما گزارش شده است که کربونیل های با وزن مولکولی کم ، مانند فرمالدئید ، استالدئید و گلیوکسال دارای یک مسمومیت مزمن خاص هستند.

سرطان زایی

دیاستیل از نظر توانایی آن در القای تومورهای اولیه ریه در موش های سویه A / He مورد آزمایش قرار گرفت. موش ها به مدت 8 هفته سه تزریق IP دیاستیل در هفته دریافت کردند و 24 هفته پس از تزریق اول کشته شدند. کل دوز دیاستیل داده شده 1.7 یا 8.4 گرم در کیلوگرم بود. تعداد تومورهای ریه در موشهای در معرض دیاستیل تفاوت معنی داری با موشهای کنترل نداشت.
سنجش زیست سرطانی استنشاق با موشهای صحرایی Wistar Han و موشهای B6C3F1 در سطح قرار گرفتن در معرض 0 ، 12.5 ، 25 و 50 ppm طبق برنامه ملی سم شناسی در حال انجام است.

روش های تصفیه

بیاستیل خشک را روی CaSO4 ، CaCl2 یا MgSO4 بی آب خشک کنید ، سپس آن را در خلا تحت نیتروژن تقطیر کنید ، کسر میانی را بگیرید و در دمای خشک-یخ در تاریکی ذخیره کنید (برای جلوگیری از پلیمریزاسیون). [Beilstein 1 IV 3644.]